آمارها بیانگر آن است که پیاده روی دانش آموزان به مدرسه جزء فراگیرترین روشهای حمل ونقل بوده و همین امر موجب گردیده خطرات متعددی سلامت آنها را در مسیر تردد به مدرسه تهدید نماید. ازاینرو توجه به موضوع ایمنی دانش آموزان، بی خطر نمودن مسیرهای رفت وآمد منتهی به مدارس و تأمین ایمنی محیطهای مجاور مدارس از جمله مهمترین اقداماتی است که باید بیش از پیش به آن پرداخته شود. در این میان ايمنسازي فيزيكي محوطه بيروني مدارس به عنوان يكي از حلقههاي مهم زنجيره طرح ايمنسازي مدارس حاشيه راهها به شمار ميرود. تعداد زيادي از مدارس که در حاشيه راههای برونشهری قرار دارند به دليل عواملي چون مشکلات هندسی راه، سرعت بالاي وسايل نقليه، حجم بالاي ترافيک، عدم اطلاع رانندگان از شرايط و محدوديتهاي منطقه مدرسه به دليل كمبود علائم ترافيکي و … در زمره محيطهايي قرار ميگيرند که اگر اقدامات مناسبی در راستاي ارتقاي سطح ايمني آنها صورت نپذيرد، بدون شك موجب افزايش ريسک و بروز حادثه براي دانش آموزان در محدوده مدرسه مي گردند.
در این پروژه پس از بررسی اطلاعات دریافتی از کل مدارس حاشیه راه استانهای کشور، این اطلاعات براساس دستورالعمل تعیین شده مورد ارزیابی مجدد قرار گرفته و یکسان سازی شدند. سپس براساس نظرات کارفرما و محدودیت های اولویت بندی به هر کدام از شاخصها یک وزن اختصاص داده شد. با توجه به شاخصها و وزن تعیین شده برای هرکدام، کلیه مدارس حاشیه راه استانها امتیازدهی و اولویت بندی شدند. همچنین تحلیل هایی بر اساس ویژگیهای مدارس و شاخصهای تعیین شده به صورت نمودار ارائه گردید.
به طور کلی اهداف این پروژه عبارتاند از:
– تهيه بانك اطلاعات جامع مدارس حاشيه راههاي كشور
– يكپارچه سازي اطلاعات مدارس
– تجزيه و تحليل اطلاعات و تخصيص امتياز به هر مدرسه از لحاظ شاخص هاي ريسك